Alam qildi.Xammasi...O'ttiz uch yil tutqich bermagan baxti,nafaqat umr yo'ldoshi,balki shunday kunlarda xamrox bo'lguday biror yaqin insoni xam yo'qligi,o'tgan kunlarini o'zicha sarhisob qilganida barcha orzularining sarobga aylangani...Odatda yaqinlashib kelayotgan tugilgan kun insonga xursandchilik keltirishi kerak.Lekin unda aksincha bo'layapti... Farhod o'y surganicha ikki soatdan ortiq ko'chada kezib yurdi.Shaharga baxt izlab kelganini,uzoq davom etmagan oilaviy xayotini,orzu qilib erishgan ishini o'zicha tahlil qilib chiqdi. Institutni eng yaxshi korsatkichlari bilan tamomlagani yaxshi ish topishida qo'l keldi.Nazarida poytaxtning eng go'zal qizi unga turmushga chiqdi,ishi ham joyida edi...Orzuga yetishishdan ko'ra orzuning o'zi go'zalroq,deganlari haq gap ekan.Eng birinchi nozik nuqta xotini Gulnoza bo'ldi.Farxodning kelishgan qaddi-qomatiga yarashgan oppoq ko'ylagi bilan qil-qizil bo'yinbogidan o'zga xech narsasi yo'qligini anglab yetgan Gulnoza jizzaki bo'lib qoldi.Ijara uyda baxt qasrini qurishga sabri yetmadi. Janjallar o'rtadagi darzni kengaytiraverdi.Yoqtirgan ishidagi maoshi esa ro'zg'orni to'kis qilishga yetardiyu,niyatlar sari qadam tashlashga imkon bermasdi.Ajrashganlarida,xotinini xursand qilish uchun qimmat bo'lsada,band qilib turgan ijara uyidan xam chiqib ketganida bir ezilgandi.Mana uch yildirki,shu kayfiyat uni tark etmayapti... Ezgin xayollardan qutulish uchun peshtoqiga lola rasmi tushirilgan kafega kirdi.Qo'llarini yuvayotganida ko'zguga qaradi.Quyuq sochlariga bitta ikkita oq oralabdi.Qovoqlari ham salqigan. Yana o'sha xayollar domiga tushishdan qo'rqib qo'lini shosha-pisha artdi-da,bo'sh turgan stulga borib o'tirdi.Yoqtirgan taomlarini buyurishi ham ko'ngliga iliqlik olib kirmadi... Eshikdan kirib kelib,yonidagi stolni band qilgan o'zi tengi qizni ko'rib xayollari to'zg'idi.Shunchalar ham chiroyli bo'ladimi a?!.Qimmatbaholigi bilinib turgan malla po'stiniga moslab yelkaga tashlangan sharf bo'yindan sal tushirib kesilgan sochlarning ostida qolib ketgan.Kipriklar doña-dona,qoshlar juda did bilan terilgan,qop-qora ko'zlarda ajib yorqinlik bor... Qiz taomnomani olib diqqat bilan qarab chiqdi.Keyin bir-ikkita yengil taomlar,shirinliklar buyurdi.Salqin ichimlikni naycha bilan simirganicha kafe to'ridagi televizorga tikilib o'tiraverdi.Qiz hech kimni kutmayotganiga ishonch hosil qilgan Farxod bor juratini to'plab o'rnidan turdi... ••• Shirin xayollar og'ushida tongga yaqin ko'zi ilingan Farxod telefon ovozidan uyg'onib ketdi.Yozma xabar ekan:"Uxlab qolmang,ishga kech qolasiz.Bugun vaqt topib qo'ng'iroq qiling.Ko'rishguncha...Nigora". Farxodning yuziga tabassum yugurdi.Xushkayfiyat butun kun davomida unga xamrox bo'ldi.Maylida,xozircha hech bir jiddiy gap bo'lmasa-da,xarqalay ko'ngliga yoqadigan inson.Balki munosabati ham chuqurlashar... Yana o'sha kafe.Yana ikkovlari.Faqat Farxodning tashabbusi bilan dasturxon to'lib-toshgan,suxbat ham shirin kechmoqda.Nigora salqin ichimlik ichgancha o'zini erkin tutib so'zlayapti: —Turmushim bo'lmaganidan so'ng Angliyada ikki yil taxsil oldim.U yoqda o'qish ancha o'g'ir,boshida rosa qiynalganman.Keyin AQSHga ketdim,mehmonxona menejeri bo'lib to'rt yil ishladim.Topgan pullarimni to'plab qaytib keldim,xozircha o'zimizda bir necha yonalishda ish olib borayapman.Ikkita go'zalik saloni ochganman,kichikroq mehmonxonam bor... Farxod Nigoraga xavas bilan tikilardi.Umuman armoni bo'lmasa kerak...Yog'-e armonsiz odam bo'larkanmi?Turmushim buzilgan dedi-ku,nahot ularni taqdir uchrashtirgan bo'lsa?! Ex,shirin orzular... Ancha o'tirishdi.Turayotganlarida Nigora bejirim sumkasidan pul chiqardi.Farxod shosha-pisha ofisantning qo'liga pul tutqazdi. —Xijolat qilmang! —Nega xijolat bo'lasiz xorijda xar kim o'zi uchun to'laydi. —Biz hozir O'zbekistondamiz,qolaversa,sizni men taklif qilganman. —Yigitlarimizning shu tantiligiga bormanda... Tashqariga chiqqanlarida Nigora cho'ntagidan kalit chiqarib pult tugmasini bosdi.Oppoq "Epica"chiroqlarini yoqdi va o't oldi. —Katta mashinani boshqarish qiyin emasmi? —Yo'q,aksincha,juda oson. Amerikada deyarli xamma avtobusdek bahaybat mashinalarni minib yurishadi.Ularning oldida bu ancha ixcham. —Men umuman mashina boshqarishni bilmayman. —O'rgatib qo'yaman.Yuring,tashlab o'taman. Farxod bir nafasda reja tuzdi.Ovloq boshpanasi yonida tushsa uyat bo'ladi,yaxshisi ishim bor, deya bank yonida tushib qoladi. Shaharning daryodek ko'chalarida suzib borayotgan avtomobilni yengil boshqarib borayotgan Nigora so'radi; —Farxod,burjingiz nima? —Qovg'a. —Voy,shu oyda tug'ilganmisiz? —Xa,ikki kundan keyin tugilgan kunim. —Ajoyib.Tugilgan kunga odatda taklif qilinmaydi,lekin agar xop desangiz men sizni tabriklashga boraman,albatta sovg'a bilan,—Nigora chiroyli jilmaydi.Yolg'iz yashaysiz-ku a,demak,hech kimni bezovta qilmayman. "Bunchalar samimiy bo'lmasa?..Kulishlarining chiroyliligini..." —Boshim ko'kka yetardi. Bu gapni aytishga aytdi-yu,Farxodning ichidan zil ketdi.Nigora qayerga keladi,o'sha qog'ozlar to'zg'ib yotgan to'rt devorgami?! ••• Ertasiga ishidan ruxsat so'rab barvaqtroq chiqdi.E'lon orqali qo'ng'iroq qilib topgan odami bilan uchrashdi.Qisqa salom-alikdan keyin maqsadga ko'chishdi. —Lyuks uylar oyiga eng kami 500 ko'kidan.Sharoiti zo'r,chiroyli kvartiralar ham bor,narxi oyiga 250-300 atrofida. Xizmatimizga kelishuvning yarmini berasiz. —Menga faqat bir kunga kerak. Boshpana topib beruvchi xojatbaror boshidagi charm kepkasini yanada bostiribroq kiydi va g'alati kulimsiradi. —Uchrashuv bor ekanda. Farxod uning gapidagi "nimkosa"ni tushunib,goyo Nigoraning nomiga dog' tushirayotganday titrab ketdi. —Yo'q!Bu siz o'ylayotgan narsa emas.Mehmonim bor,faqat tinch joy bo'lishi kerak,hech kim bezovta qilmasligi lozim. —Ixtiyoringiz,faqat pulini oldindan to'laysiz,pasportingiz uy egasida turadi,kalitni topshirgandan keyin qaytib olasiz. Markazdagi uch xonali shinam xonadonga kirgan Farxod yo'qotib qo'ygan narsasini topgandek bo'ldi.So'nggi rusumda ta'mirlangan,gulqog'ozli devorga kattakon yassi televizor o'rnatilgan.Cho'g'dek gilamlarga oyoq botib ketadi.Xonadonni ozgina tartibga keltirish kerakligini aytmasa hammasi ko'ngildagidek. Kalit qo'liga tegishi bilan ishga kirishdi.Kvartirani boshdan oyoq tozalab chiqdi,xatto oshxonani shkaflarini ham unutmadi.Keyin muyulishdagi supermarketga borib ikkita paketni to'latib keldi.Dasturxonni tuzatib bo'lgandan keyin o'ziga oro berdi.Qimmatbaho atirdan ham ozgina sepib oldi.Xuddi uning tayyor bo'lishini kutib turgandek telefon jiringladi:Nigora! Farxod unga manzilni batafsil tushuntirdi.Nigora bu tomonlarni yaxshi bilarkan.Farxod uni ko'chaga chiqib kutib oldi. —Ajoyib-ku!..Anchadan buyon shu uyda yashaysizmi? —Yo'q,ko'p bo'lmadi,yaqinda ko'chib keldim. —Sotib oldingizmi? —Xa. Xonadonga kirganda Nigora rosa xayron bo'ldi. —Shu xonadon siznikimi? Judayam...judayam ozoda ekan. —Xa endi mehmon keladi deb...Qani,marhamat! Nigora uydagi har bir jihozga xayratlanib boqardi."Demak,dastlabki taassurotlar chakki emas,hammasi rejadagidek"—o'yladi Farxod. Bu yog'i juda silliq kechdi.Nigora Farxod shuncha urinib tayorlagan taomlaridan ozgina totindi,xolos,"koka cola"ichib o'tirdi.Suxbatlari juda chiroyli tus oldi.Ikkilari xam bir-birlariga qarab to'ymas,go'yo qidira-qidira topgan baxtlariga unsiz nigoxlari bilan shukronalar aytishardi. Farxod televizor tugmasini bosdi.Xorij musiqa kanalidan mayin kuy taraldi.Raqsga tushdilar.Nigora Farxodning yelkasidan qo'lini olib,kaftini ochdi.Unda juda bejirim soat turardi. —Bu sizga,tugilgan kuningiz bilan tabriklayman,—Nigora shunday deya Farxodning yuzidan yengil bo'sa oldi. Xayajondan qizarib ketgan Farxod bazo'r minnatdorchilik bildirdi. —Raxmat,juda chiroyli ekan... —Amerikadan olib kelgandim,sizga nasib qildi. Bu onlarni Farxodning xayotidagi eng shirin damlar,deya bemalol atash mumkin.Yana tugilgan kunida-ya?Baxt,omad deganlari shuda. Nigorani endi hech kimga bermaydi! Ancha o'tirganlaridan keyin Nigora o'rnidan qo'zg'aldi. "Epica"eshigini yoparkan,Farxod ovoziga umid va extiros qo'shib so'radi: —Ertaga ko'risharmiza?.. —Nasib qilsa...Stol ustida bir narsa qoldirdim,ko'rarsiz,nimaligini xozircha sir. Nigoraning bu gapidan Farxod yana ham to'lqinlandi.Sirli sovg'asi ham bor ekanda... Mashina oxista qo'zg'aldi.Farxod u ko'rinmay ketguniga qadar chiroqlaridan ko'z uzmay turdi.Keyin sirli sovg'ani o'ylab entikkanicha uyga kirdi. Stol ustida qog'ozga o'ralgan nimadir bor edi.Shosha-pisha ochdi va xayratdan qotib qoldi.Pasport!O'zining pasporti! Qog'ozda yozuv bor edi,titrab o'qiy boshladi;"Kalitni qo'shniga tashlab ketavering.Agar boradigan joyingiz bo'lmasa,yashab tursangiz ham mayli...". A'zoyi badanidan sovuq ter chiqib ketgan Farxod boshini changallab divanga o'tirib qoldi.Demak...demak,bu xonadon Nigoraga tegishli ekanda,bir-ikkita ko'chmas mulkim bor,deb aytgandi.Ahmoqlarcha uni aldamoqchi bo'libdi... Qancha o'tirdi,bilmaydi.Telefonga tushgan xabar ovozidan o'ziga keldi. Ochib o'qidi;"Yoqtirgan insonining ko'nglini olish uchun ishlatilgan xayrli yolg'onning zarari yo'q.Xijolat bo'lmang.Ertaga sevimli joyimizda Ko'rishguncha... Nigora".